Aktualna wersja na dzień 08:52, 15 mar 2025

STRONA W PRZEBUDOWIE

Stan na 10 03 2025 b

Ostatnie zmiany: Utworzenie galerii zdjęc dla poszczególnych rowerów dla "skrócenia" strony głównej

• Manifest

Manifest na rok 2025

Minęło sporo czasu od powstania strony. Generalnie strona miała być przeznaczona na propagowanie zabytki techniki.

Jakiś czas temu na próbę zaistniały na niej rowery. Okazało się, że kogoś to jednak zainteresowało...

Ten fakt stanowił bodziec, aby uwolnić z archiwum więcej materiałów o rowerach, a ściślej mówiąc wybranych rowerach.

Po pierwsze chodzi o rowery stare czyli takie, które nie były jeszcze udziwniane lub strategicznie nie miały wprowadzanych wymiary niż pozostałe (mam tu na myśli wymiary elementów) Dla przykładu wiadomo było, że większość rowerów ma rury podsiodłowe tej samej średnicy, więc pasują do nich te same sztyce itp itd. Podobnie było z gwintami - jeśli oś kierownicy to 1 calowa... Dzięki temu cały czas jest w obiegu sporo rowerów które liczą sobie po sto lat lub do setki dobijają. Wiadomo było że ze względów marketingowych to się zmieni a ogólna typowość części pójdzie w odstawkę. I tak się stało trudno określić kiedy. Ja umownie typowałbym rok powiedzmy 1990... Reasumując interesują nas głownie rowery "od poczatku do 1990 roku"

Drugi rodzaj wybranych rowerów to rowery sentymentalne czyli takie które znamy i pamiętamy z lat dziecinno - młodzieżowych głownie chodzi tu o starsze dla nas "klasyczne" kolarzówki. Trzeci aspekt rowerów wybranych, to coś, co nazwałbym umownie rowerami o dziwnej konstrukcji z punktu widzenia zarówno konstrukcji jak i technologii wykonania. Takie konstrukcje pojawią sie także w naszych kronikach. Oczywiście rowery składają się z podzespołów i części i tym też poświęcimy trochę uwagi, jeśli w ręce wpadnie coś przepięknie dziwnego lub nieprawdopodobnie wiekowego...

Dawniejsze tematy czyli wątki kolejowy, samochodowy, a może i inne nadal znajdą trochę miejsca na stronie.

Wreszcie do strony dołożymy trochę prywaty czyli kwestii kronik rodzinnych.

Co ostatecznie z tego wyjdzie zobaczymy.

Maciej Tułodziecki

Dla porządku:

Wszystkie zdjęcia, za wyjątkiem oddzielnie opisanych, są mojego autorstwa.

Skany archiwalnych dokumentów, za wyjątkiem opisanych inaczej, pochodzą z mojego archiwum.

Cyfrową obróbkę zdjęć i obrazów wykonałem osobiście.

NOWA WERSJA STRONY WERSJA PROBNA 07 01 2025

Kroniki Rowerowe 2025

Wstęp

Kiedy zaczynała się historia strony Cronique, co miało miejsce już ponad 10 lat temu, przyjęliśmy wówczas założenia sformułowane w postaci Manifestu.

• Manifest

Niestety łagodnie rzecz ujmując spadły zasadniczo nasze możliwości twórcze, spadły na tyle, że nawet płynne utrzymanie w biegu strony Technique stało się problematyczne... Nie mniej kryzys udało się jakoś przetrwać i powoli wyszliśmy na prostą. Przyszedł zatem czas na zadbanie o stronę Cronique i jej lekkie przeprofilowanie.

Przy okazji dorocznych porządków na dysku (dyskach) okazało się że istnieje dardzo dużo materiałów dotyczących rowerów a głównie starych rowerów, które były kiedyś przygotowywane dla strony technique Rzecz była dość zaawansowana, na tyle że nawet gotowy byl wstęp:

• Rowery wjeżdżają na Technique

• Rowery wjeżdżają na Technique

Na naszej „siostrzanej” stronie www.Cronique.pl pojawiają się głównie pojazdy pojawił się także wątek rowerowy. U nas pokwitł się przy okazji działu muzea. Właściwie stron poświęconych rowerom we wszystkich wydaniach i odmianach jest mnóstwo. Czym więc chcielibyśmy się różnić. Myślę, że luźniejszym trochę beletrystycznym podejściem przy zachowaniu dużej staranności przy omawianiu w tej konwencji ciekawostek technicznych. A Mówiąc bardziej szczegółowo…

Po pierwsze: przede wszystkim skoncentrujemy się na kwestiach historycznych zwianych ze szczegółami budowy rowerów, ewolucją rozwiązań konstrukcyjnych. Zwykle jest tak, że na początku powstawania jakiejś maszyny mamy do czynienia z mnogością rozwiązań, z których „po czasie” zostaje jedno góra dwa. Nic dziwnego w końcu takie jest wymaganie dzisiejszej produkcji. Z drugiej strony wszyscy znamy regułę wypierania lepszego pieniądza przez gorszy. Jest więc gwarancja, że techniczna ewolucja odrzuciła rozwiązania na pewno droższe, ale w wielu wypadkach ciekawe. Oczywiście z czasem rośnie szansa na ich powrót, a to głównie za sprawą rozwoju technik wytwarzania.

Po drugie: zastosujemy metodę dotychczas stosowaną przy innych „maszynach” a mianowicie oparcia się głównie o eksponaty, które przeszły przez nasze ręce. To wedle naszych starań będzie materiałem wyjściowym, dopiero w dalszej kolejności i jako uzupełnienie podamy opisy rysunki etc., o ile takowe dadzą się gdziekolwiek znaleźć. Okazuje się bowiem, że mimo pewnego doświadczenia, czasem dając się ponieść pokusie kupiwszy jakiś rower do regeneracji znajdujemy w nim rozwiązania techniczne, które budzą zdumienie i podziw jednocześnie. Zwykle w takim przypadku trudno znaleźć jakieś źródła pomocne w rozmontowaniu podzespołu czy jego regulacji, w tym więc sensie spróbujemy spełnić rolę poradnika…

Po trzecie: każdy stary rower niesie w sobie jakąś historię, zwykle kilkudziesięcioletnią, która sama w sobie może być interesująca. Takie przypadki spróbujemy opisać z kronikarską rzetelnością. Tak ja stare samochody ponoć maja duszę tak i rowery ją mają… tyle że mniejszą :)

Na dobry początek trzochę prywaty czyli wątek osobisty

Moje rowery czyli podejście historyczno-rodzinne

W rodzinie zawsze były rowery i nawet sporo śladów po nich zostało.

najstarszy z nich to taki oto obrazek

Na zdjęciu moi dziadkowie na wspólnej przejażdżce gdziecś na początku lat dwudziestych XX wieku Niestety żaden z rowerów nie uchował się wśród rodzinnych pamiątek, nie udało się także dokładnie (do tej pory) ich zidentyfikować. Wiele wskazuje na to, że mogły to być rowery niemieckie.

• Kolejny rower pojawił się w rodzinie wraz z moja matką co pokazuje obrazek:

Ja miałem swój pierwszy rower gdzieś z końcem lat 50 tych. Było to rzecz BOBO w kolorze wiśniowym. Dzięki wielkiemu wkładowi pracy mojego Dziadka opanowałem rzemiosło...

Zdjęcie w parku Żeromskiego przy placu Komuny Paryskiej na Żoliborzu (tak to wówczas się nazywało i wyglądało).

BOBO towarzyszyło mi dzielnie przez lat kilka i jeździło ze mną na wakacje w rodzinne strony Dziadka czyli pod Żyrardów... Oczywiście wszyscy chcieli wtedy aby rower "robił za" motocykl więc posiadanie kasku i "gogli" było prawdziwym spełnieniem marzenia

Jak widać z powyższego obrazka były to ostatnie wakacje na tym rowerze bo jazda na nim z powodu rozmiaru stawała się mordęgą...

Innymi słowy przyszedł czas na nowy rower.

Był to rower czechosłowacki marki ESKA o nazwie Pionyr zwany popularnie "Czeskim Pionierem" co odrózniało go od Pioniera produktu ZZR. Drugą cecha było to że Pionyr był pweno z 40% lżejszy od Pioniera...

Było to pewno we wczesnych latach podstawówki. Byłem Z Pionyra bardzo dumny i bardzo go lubiłem.

Oczywiście w nauce jazdy na nowym rowerze towarzyszył mi Dziadek

Zdjęcie przed domem, w którym mieszkam do dziś.

Kolejne lata to zakup oczywiście w asyście dziadka roweru Maraton który mieszkał ze mną i moimi Rodzicami na Żoliborzu. Jeździłem Maratonem dość oszczędnie, a bawiąc u Dziadków jeździłem damka, której dziadek używał na co dzień, damka marki Zawadzki. I tak to było w zasadzie przez całą podstawówkę...

Co do Maratona to wyglądał tak:

Maraton

Maraton galeria zdjęć

Potem nastąpiła dłuuuuuuuga przerwa

Moje rowery CD czyli podejście dorosłe :)

Era HRKP

Moje zainteresowania rowerowe w XXI wieku powoli osiągnęły status, w którym dłubanie w rowerach stało się przyjemnością samą w sobie. Innymi słowy motyw kolekcjonerski stal się dominujący nad motywem turystyczno rekreacyjnym. Zwykle sprowadzało się to do tego że czasem udawało się gdzieś dopaść jakiś rower do remontu albo chociażby ramę. Oczywiście przy okazji wizytowania różnych śmiecio-bazarów wpadało mi w ręce też trochę ciekawych części rowerowych. Tempo tych zabiegów nie było jakieś szczególnie oszałamiające i można by je zryczaułtować na jeden rower rocznie.

Ciekawym doświadczeniem było zwłaszcza poszukiwanie rozsądnych sposobów odnawiania rowerów i sprawdzania możliwości i rezultatów uzyskiwanych dzięki "nowym technologiom".

Po jakimś czasie chciałem poddać moje wysiłki jakiejś konfrontacji ze światem zewnętrznym.

Skorzystałem z okazji odbywającego się wtedy na Politechnice Warszawskiej sympozjum HRKP, o którym wzmiankujemy także na Technique.pl.

Skrót HRKP oznacza Historyczny Rozwój Konstrukcji Pojazdów a było nie było rower także jest pojazdem.

HRKP VI 2013

Na HRKP VI tytułem próby pokazałem odnowiony rower marki Rybowski

O szczegółach n.t. tego roweru opowiem dalej przy okazji mojego wirtualnego muzeum rowerów

HRKP VII 2014

W kolejnym roku zdecydowałem się pokazać kilka rowerów... Zachowały się oryginalne opisy rowerów i jedno zdjęcie.

Opisy odpowiadają wyobrażeniom na rok 2014, dziś pewno byłyby całkiem inne. Więcej szczegółów w Wirtualnej galerii rowerów

HRKP VIII 2015

W roku 2015 zachęcony faktem że stare rowery cieszą się jednak pewnym zainteresowaniem postanowiłem "pójść na całość" i pokazać więcej rowerów. Rzecz była dość trudna w kwestii samiej logistyki, bo jednak trzeba było przewieźć kilkanaście rowerów odświeżyć je i odrobinę "podkonserwować". Oryginalny plakat rozrósł się znacznie i wyglądał tak :

Czas pokazał że rowery wbrew deklaracji na Technique nigdy nie wjechały

do moich rowerów przytulił się rower Joska napędzany wałkiem kardana...

Era Muzeum Wirtualnego

Z biegiem czasu mój pracodawca zmienił się....

Kilkanaście rowerów z mojego skansenu znalazło się na plakatach stanowiących swoiste "przedłużenie" prezentacji na HRKP w roku 2015... Znikło logo SIMR a logo ZUS nie odważyłem się zamieścić :)

Zawartość tych plakatów - to zwiastun muzeum wirtualnego, gdzie pojawi się więcej zdjęć każdego z rowerów, a także w miarę możliwości krótka historia jego pozyskania i ewentualnej odnowy.

Historia powszechna pewnego bicykla

Wirtualne muzeum rowerowe - rowery zabytkowe

Kamiński mojego Ojca

tekst archiwalny z początków istnienia strony

Moje zetkniecie z rowerem Kamińskiego było bardzo prozaiczne. Rower po prostu stał na strychu :) jak Niemcy popsuli w 1939 roku komunikacje w Warszawie używając w tym celu bombowców, mój ojciec wyposażył się w ten rower. Zaparkował go na strychu u dziadków i tam sobie stał. Tam tez go zastałem kiedy nauczyłem się odwiedzać strych... Próbowałem na nim jeździć i pamiętam, że wszystko było super za wyjątkiem relatywnie słabych hamulców, a właściwie słabego hamulca. Z rowerem przeprosiłem się po latach, kiedy los rzucił mnie do wynajętego mieszkania na linii ulicy Żelaznej (w Warszawie), która kursował jeden autobus i na dodatek dość swobodnie traktujący rozkład jazdy :) zacząłem go używać na co dzień i właściwie wszystko było bez zarzutu z ogumieniem włącznie, rower wówczas był na oponach fartuchowych 26 x 1 3/4. jeden przypadek awarii to było odpadnięcie lewego pedału od korby na wertepach utworzonych przez torowisko na skrzyżowaniu Marchlewskiego i Świerczewskiego. Sprawny spawacz z ulicy Wroniej wyleczył sprawnie tę dolegliwość... Było to w roku 1981. Na początku grudnia tegoż roku straciliśmy to mieszkanie co było konsekwencja pewnych działań przygotowywanych przez pewnego generała. Rowery wylądowały w piwnicy na Muranowie a my rozpoczęliśmy tourne po mieszkaniach, gdzie o trzymaniu roweru można było zapomnieć. Po kilku latach zaparkowaliśmy na stałe w domu dziadków i tam tez wrócił rower (i towarzysząca mu damka mojej babki marki Łucznik). Nie parkował już w tym samym miejscu na strychu, ale nadal w tym samym domu. Roweru używałem dość regularnie na dodatek założyłem na fajkę kierownicy drugie siodełko, na którym woziłem córkę, co w onych czasach nie wymagało aż tak heroicznego bohaterstwa jak dzis bowiem ruch samochodowy był mniejszy a kierowcy nawet autobusów nie byli jeszcze tak agresywni w stosunku do rowerzystów, których było w sumie dość niewielu. Wtedy zacząłem już jeździć na co dzień innymi rowerami, a Kamiński stopniowo doczekał się gruntownej renowacji. Mogło to być w roku 1985 może 1986 więc jakby nie patrzeć już lata temu... W takiej postaci rower mieszka sobie w domu do którego ojciec przyprowadził go w roku 1939. Nie jestem do końca zadowolony ze sposobu jego odnowienia i cały czas się zastanawiam czy by tego procesu częściowo nie powtórzyć...

• 

  Abym mógł jeździć tym rowerem dorobiłem sobie "siódemkę" o odpowiedniej długości.

• 

  Napis na ramie został pracowicie odrysowany z resztek jakie się zachowały i ręcznie odtworzony.

• 

  Wszystkie elementy osprzętu otrzymały nowy chrom

• 

  Rower musiał spełniać wymagania kodeksowe stad dołożony sygnał czyli trąbka i oświetlenie

• 

  W lampie przedniej marki Berko jest prawdopodobnie jeszcze przedwojenna żarówka, a w każdym razie nie wymieniana przez ostatnie 50 lat.

• 

  Fajka kierownicy i kierownica jest marki Ormonde, po latach znalazłem oryginalna, która została uszkodzona, niestety jest w słabym stanie...

• 

  Powrót do kół 26 x 1 3/4 na oponach drutowych

• 

  Powód słabego hamowania piasta Husquvarna - ciekawy temat do opisania oddzielnie

• 

  Siodło marki Minerwa szczyt przedwojennego komfortu

• 

  Torba narzędziowa wygląda na nieco młodsza od reszty roweru.

• 
• 

  Pedał oczywiście rozbieralny i regulowalny składa się z kilkunastu części - każdy odblask to oddzielny element w metalowej oprawce.

• 
• 
• 

  Oryginalne mocowanie pompki

• 

Charakterystyczne oznaczenia rowerów A.Kamiński

Kolorowe logo zeskanowane z tylnego błotnika

Oś suportu

Piasta Husquvarna w rowerze Kamiński

Po rozmontowaniu piasty Husquvarna można się nie lada zdziwić... Nie ma wałeczków stanowiących sprzęgło jednokierunkowe jak w piastach F&S o nazwie handlowej Torpedo. Jak to zatem działa ?

Z kołem łańcuchowym, na które za pośrednictwem łańcucha działa cyklista związany jest gwint o dużym skoku. Na nim znajduje się nakrętka o kształcie dwóch stożków połączonych postawami. Rowerzysta kręcąc pedałami powoduje przesuwanie nakrętki w jedną lub drugą stronę.

• nakrętka przesuwając się w jedną stronę zakleszcza się w stożku wewnątrz piasty.
• nakrętka przesuwając się w druga stronę rozpiera bęben hamulca.

Genialne ponieważ z czasem, w miarę zużycia nie zaczyna "przepuszczać" jak F&S Nie oznacza to, że nie powstają luzy, one powodują jedynie większy kąt jałowego obrotu przy przejściu z napędu czyli jazdy do hamowania. Innymi słowy cyklista odczuwa hamowanie z pewnym opóźnieniem co daje wrażenie słabych hamulców (któremu i ja uległem) ale na dobra sprawę hamowanie jest skuteczne a szybkim nadepnięciem na pedały można spokojnie zablokować całkowicie (czyli wprowadzić w poślizg) tylne koło. Dlaczego rozwiązanie to jest egzotyczne... no cóż, pewnie dlatego, że wymaga wykonania nieprzelotowej piasty ("szpulki") i na dodatek dość precyzyjnie wewnętrznego stożka a to kosztuje...

Niech ten opis stanowi mocny argument, aby tylnej "piasty samohamownej wolnobiegowej" nie nazywać z automatu Torpedem bo może się okazac, że nim nie jest :) podobnie jak nie kazdy odkurzacz jest Elektroluksem a nie każdy but sportowy Addidasem itd.

Zawadzki mojej Babki

Ten rower mieszkał od wojny na strychu, stojąc obok Kamińskiego mojego Ojca (patrz wyżej) Rower był używany przez mojego Dziadka w celach codziennych, a w szczególności do poszukiwania mnie w okolicy, na pobliskich polach lub nad najbliższą glinianą znana jako "Pępek". Istnieje pewne podejrzenie, że w czasach, których nie mam szans pamiętać służył Dziadkowi do dojazdów do pracy.

Rower był czarny i miał wieeeelkie koła, niezbyt zresztą proste jako, że w tylnym brakowało szprychy.

Uchodził za rower Babki, bo była to damka, choć nigdy nie widziałem Babki nim jadącej, ale prawdę mówiąc raz tylko widziałem Babkę na rowerze. Potem losy roweru potoczyły się dokładnie równolegle do losów Kamińskiego mojego Ojca.

Rowery stały sobie na strychu do roku dokładnie 1981. Wtedy zamieszkaliśmy z żoną na ul Ogrodowej, blisko rogu z Żelazną - słynną z najgorszej w dziedzinie regularności biegu linią autobusowa 157. Nie było więc rady i na bliższych dystansach trzeba było zacząć korzystać z rowerów. Dopiero wtedy doceniłem, że to co zawsze drzemało na strychu pod nazwą "rower Ojca" miało jeszcze jako tako widoczny napis Kamiński.

Co do tytułowego roweru, to nigdy mnie nie interesowało jakiej był marki.... Użytkowanie roweru rozbudziło we mnie ponownie (tym razem dorosłą) pasję rowerową. Zapytałem więc Ojca, co to za rower ? , a on z ogromną pewnością w głosie powiedział ŁUCZNIK. Chwilę potem niestety niespodziewanie straciliśmy mieszkanie na Ogrodowej, z powodu przygotowań do stanu wojennego i w rezultacie wylądowaliśmy gdzieś na linii Broniewskiego 10 grudnia 1981... Niestety rowery trafiły na przechowanie do piwnicy na Muranowie.

A ja z przekonaniem, że mam damkę Łucznika żyłem sobie do roku 2024...

W tzw. międzyczasie czyli w okolicach roku 1985 zamieszkaliśmy we Włochach, a rowery wróciły na SWÓJ strych. Wkrótce też postanowiłem je odnowić. Na pierwszy ogień poszła damka, którą poleciałem "z pędzla" szarką farbą chlorokauczukową. Na solidne odnowienie trzeba było jeszcze poczekać. Ponieważ o lakiery nie było jakoś szczególnie łatwo, no to oba rowery Kamiński i Damka przybrały w kolejnym kroku ten sam niezbyt jaskrawy kolor czerwony (taki kolor miał bowiem bardzo już matowy i wyblakły Kamiński) Wspomniany lakier był przeznaczony do renowacji samochodów Łada i ktoś ze znajomych po prostu wywalczył go zbyt dużo i mógł się podzielić.

Renowacja była skuteczna o tyle, że oba rowery zachowały lakier do dziś. W międzyczasie rower stracił oryginalne koła (piasty zostały) z powodu strasznie pokrzywionych obręczy, w to miejsce pojawiły się zgrabne kółka na opony drutowe. Wtedy też rower krótko służył mojej żonie i chyba nawet na obu staruszkach robiliśmy jakieś, nie za długie, wycieczki. Na jakiś czas wylądowała damka także u mojej Matki, ale była przez nią eksploatowany umiarkowanie, bo jednak wynoszenie i noszenie jej z piwnicy stanowiło dla Matki dość znaczny wysiłek. Rower więc wrócił do swojego stałego miejsca parkowania na strychu. Parę lat później sztukę rowerową opanowała nasza córka i jak to było we zwyczaju, jeździła tą damką zanim zaczęła sięgać z siodła do pedałów. No, ale to już cecha wielkich damek, że mogą na nich jeździć małe dzieci, nawet 5-6 letnie. Potem powstał plan wymiany kół na takie, które zawierałyby "oryginalne" piasty z tego roweru, ale projekt nie został zrealizowany, a rower trochę się "rozproszył"...

To co zostało pokazują zdjęcia.(patrz galeria)

Z oryginalnego napędu pozostała gdzieś prawa korba z zębatką, ładnie pochromowana kierownica i damskie siodełko marki Wittkop ze świeżo pochromowanymi sprężynami. Siódemkę gdzieś wcięło, pewno zamieszkała w innym weteranie... W 2024 roku rower obejrzał EXPERT i nawet dokonaliśmy porównania z inną podobną ramą, tyle, że ZAWADZKIEGO. Odczytaliśmy też numer ramy dla pewności usunąwszy lakier. EXPERT potwierdził że to Zawadzki i na dodatek bardzo wczesny. Ma to pokrycie w prawie jazdy na rower mojego Dziadka wystawionym właśnie na rower Zawadzki.

I tak to po wielu latach z "damki Babki marki Łucznik" rower stał się "rowerem Dziadka marki Zawadzki".

Jak widać numer ramy zgadza się a wpisanym do "prawa jazdy na rowerze"

Innymi słowy kółko historii wyprostowało się i zamknęło.

Ponieważ starszy wnuk powoli osiąga stosowny wzrost, to trzeba rower znowu postawić na kołach. Wychodzi na to że to będzie PIĄTE POKOLENIE na tym rowerze

Zawadzki Dziadka - galeria

A.Kamiński nr 2

A.Kamiński nr 2 - galeria zdjęć

Skonieczny Warszawa

Skonieczny Warszawa - galeria zdjęć

"Niebieski" Rybowski

Stan zastany (gdzieś w okolicach 1990 ?)

W trakcie renowacji

Niebieski Rybowski - galeria zdjęć

A.Kamiński nr3

Stan zastany. Traktowałem go jak rower niespodziankę. Na szczęście znalazł się Ktoś, kto go zidentyfikował. Ponieważ dokładnie wiadomo jak przeprowadzić renowację Kamińskiego...zatem do zobaczenia w stanie pełnej okazałosci :)

Kamiński nr 3 galeria zdjęć

Jarząbek - Superchampion

Jarząbek galeria zdjęć

Rybowski - "Czarny"

Rybowski - Czarny-galeria zdjęć

PWU

PWU - galeria zdjeć

Adler 3-gang

Adler 3-gang - galeria zdjęć

Korona

Korona galeria zdjęć

Rodney

Rodney -galeria zdjęć

Bałtyk

Bałtyk galeria zdjęć

Stary Rower

Stary Rower

Wirtualne muzeum rowerowe - rowery z nieistniejących krajów

Rowery z NRD

Diamant

Diamant -galeria zdjęć

Diamant zimowy AD 2000

Diamant zimowy - galeria zdjęć

Rower turystyczno zimowy na bazie Diamanta 600

Rower turystyczno zimowy na bazie Diamanta 600 galeria zdjęć

Lekki damski rower na bazie Diamanta

Lekki damski rower na bazie Diamanta - galeria zdjęć

Rowery z ZSRR

Sputnik

Sputnik galeria

Start Szosse

Start Szosse - galeria

Rowery z Czechosłowacji

Stadion

Zdjecie archiwalne - stan zastany...obecnie w cześciach :)

Stadion przed remontem - galeria

Sport

Sport - galeria

Favorit

Favorit - galeria

Wirtualne muzeum rowerowe - polskie "kolarzówki"

HURAGAN

Galeria 2003

Huragan - galeria

Jaguar Special

Jaguar Special po remoncie - galeria

Romet Special

Romet Special galeria

Wirtualne muzeum rowerowe - zagraniczne "kolarzówki"

RIGI

Rigi - galeria

Poghliali

Poghliali - galeria

Panasonic

Panasonic - galeria

Frejus

Wirtualne muzeum rowerowe - "Dziwolągi"

Rowery według własnych pomysłów

Rower SUN RA

SUN RA 25 lat później nowa galeria

SUN RA 25 lat później nowa galeria

Rowery dziecinne i młodzieżowe

Raileigh

Raileigh - galeria

Reynolds Lux

Reynolds Lux - galeria

Rowery o nietypowej konstrukcji

Rower na odlewanej ramie - Hercules 2000

Hercules odlewany - galeria

Rowery Triathlonowe

Rower triathlonowy CRATONI

Rowery góralskie

Rower góralski HARO

Rower góralski HARO - galeria

Rowery poczęte

Próby wykorzystania przedwojennej przerzutki Made in France na rowerze Made in France

Rowery obecne przejazdem

W tej zakładce zamieszkają rowery, które głownie w latach 90 przewinęły się przez mój skansen.

Zdarzało się bowiem nabyć jakieś "zwłoki rowerowe" dla przyjemności przywrócenia im walorów użytkowych.

Zwykle używałem ich chwilę, a potem szły do kogos ze znajomych opanowanych przez rowerowy bakcyl.

Zostało po nich jedynie wspomnienie a czasem trochę zdjęć odkrytych przy okazji porządkowania dysków :)

Wirtualna biblioteka rowerowa

• Skąd się biorą kolarze ??? wg kalendarzyka dla kolarzy 1896

• Dla Cyklistów - Przewodnik po Galicyi

• PWU

• Ormonde

• Rybowski

• Katalog części zamiennych do rowerów niemieckich

• Ryciny z Tajwanu - ściągawka do rekonstrukcji starych rowerów

• Ilustrowany poradnik fachowy Jan Kamiński

• Rowery Hiron/Hirondelle

• Brennabor - katalog 1920

• '''Советские велосипеды''' Sovetskiye velosipedy

• Muzea wystawy kolekcje

Silnie rekomendowane artykuły książki i adresy internetowe

• LINK zewnętrzny

https://ejournals.eu/czasopismo/kwartalnik-historii-nauki-i-techniki/artykul/polska-fabryka-rowerow-a-kaminski

Kroniki samochodowe AD 2013-2014

• Kroniki samochodowe

Kroniki kolejowe AD 2013-2014

• Kroniki kolejowe

Kroniki Rodzinne

• Kroniki Rodzinne

Technique.pl

• www.technique.pl